φιλαυτοκράτωρ

-ορος, ὁ, ἡ, Μ

αυτός που αγαπά τον αυτοκράτορα («δοῡλος ἀνάξιος μὲν φιλαυτοκράτωρ δὲ καὶ φιλόπατρις», Τζέτζ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < φιλ(ο)-* + αὐτοκράτωρ].